21 juli 2015.
Watkins Glen, Verenigde Staten.
Niagara Falls - Watkins Glen.
Na de vermoeiende 2 afgelopen dagen wilden we het op deze reisdag wat rustiger aan doen. We hadden 3 uur te rijden. Dus niet al te vroeg opgestaan en de normale ochtend routine doorlopen. Onverwachts had het na het warme weer van gisteren, vannacht wat geregend wat wel lekker was om te slapen. Vanochtend was het wat fris maar al droog en het leek erop dat het weer opnieuw mooi zou zijn. Na het ontbijt hebben we de verhalen nog wat zitten bijwerken en toen langzaam ingepakt. Nog even bij de dichtstbijzijnde Fresco langs voor wat noodzakelijke inkopen en op weg terug naar Amerika!
Het was toch met veel weemoed dat we weggingen aangezien de watervallen zo prachtig zijn. En we hadden best nog wel naar de Amerikaanse kant willen gaan om alles van daaruit te beleven. Maar dan hadden we 2 dagen moeten blijven. En bij het plannen dachten we nog; hoe lang kun je naar een waterval kijken? Nu weten we dat dat best 2 dagen kan!
Terug op de highway richting de grens was het nog wel spannend want toen we hier afgelopen zondag de highway verlieten richting Niagara Falls werd er aangegeven dat er bij de grens een wachttijd was van 30 tot 60 minuten. Maar dat was waarschijnlijk door het weekend verkeer. Nu hadden we een paar auto’s voor ons. Opnieuw dezelfde procedure als toen we vanuit USA naar Canada gingen. Waar ga je naartoe? Hoe lang blijf je nog? Nog iets aan te geven als voedsel en alcohol? En natuurlijk was het antwoord nee en konden we door.
Natasha had op de weg naar onze eindbestemming een plaats gevonden; Seneca Falls, waar in 1848 een conventie is gehouden en een akte was opgesteld door 100 vrouwen voor het stemrecht van vrouwen in Amerika. Er is daar een museum over deze akte en de vrouwen die dat hebben georganiseerd. Omdat ook Masha erg geïnteresseerd is in alles wat met ongelijkheid te maken heeft, zijn we naar dit plaatsje gereden. Al snel hadden we het museum gevonden en ook een parkeerplaats. Maar ……… het museum was gesloten op maandag en dinsdag. Jammer dus. Maar er is wel een soort park bij waar de hele tekst van de akte is weergegeven in een water muur met ook alle 100 namen van de dames die de akte hebben ondertekend, en bovendien een paar mannen die de beweging steunden.
We zijn daarna nog door het plaatsje gewandeld en in een souvenir winkel, waar veel dingen waren die te maken hebben met het stemrecht voor vrouwen, wat zaken gekocht. We zijn ook nog even in het Visitor centrum geweest. Daarna nog wat gewandeld en foto’s gemaakt van standbeelden die allemaal wat te maken hebben met het stemrecht voor vrouwen. Overigens heeft het 72 jaar geduurd voordat deze beweging het voor elkaar kreeg om uiteindelijk in 1910 de wet gewijzigd te krijgen waarmee vrouwen eindelijk stemrecht kregen!!
Daarna zijn we doorgereden naar het Finger Lakes gebied waar het Watkins Glenn National park is, hier is ook onze camping. Onderweg zagen we nog wat Amish mensen met paard en wagen en een boer die het land egde met 8 paarden.
Dit gebied heet het Finger Lakes gebied omdat het bestaat uit een aantal langwerpige, vinger achtige, meren en daarin zijn een aantal nationale parken. Het kostte even moeite om de juiste ingang naar het deel van het park te vinden waar de camping was, maar door erg bereidwillige medewerkers van het park lukte dit toch. Nadat we ingecheckt hadden vonden we onze plaats. Echt een camping in een National park zoals we dat gewend waren in 2012. Geen elektra, geen water bij de camper en ……………… natuurlijk helemaal geen Wifi. Een teleurstelling voor de kids en het zal nog langer duren voordat ik weer verslagen kan posten. Maar wel heerlijk in de echte natuur!
Na het avondeten hebben we nog een kampvuurtje gestookt en is Natasha met de kids nog op zoek gegaan naar de ingang van de trail die leidt langs het kleine riviertje in het park. Dit riviertje heeft een aantal watervallen en schijnt erg mooi te zijn. Maar de wandeling is voor morgen. En nu zit ik heerlijk aan het kampvuur met een wijntje om eindelijk alle foto’s uit te zoeken voor bij de verslagen. En dan wachten tot we weer internet hebben!
