18 augustus 2012.
Los Angeles, Verenigde Staten.

De verhuizing naar het hotel in LA.

Vandaag vroeg op. Verder ingepakt, camper wat schoon gemaakt van binnen en op pad naar de camper verhuur. Bij het ophalen hadden ze ons verteld dat de shuttle bus naar het vliegveld, waar we onze huur auto moesten oppikken, tussen half 10 en 10 uur vertrekt. Dus wilden we ond half 9 bij de inleverplaats zijn. Zo hadden we dan een uur voor het inleveren. Het was maar een ritje van 20 minuten. Eerst nog even getankt, je moet de camper met volle tank inleveren, en op pad.

Bij de camper verhuur was het een drukte van belang. Er waren veel mensen die een camper kwamen ophalen. Wij waren de eerste die een camper kwamen terugbrengen. En we werden snel geholpen. De camper werd gechecked en in orde bevonden. Bij de afhandeling bleek dat we zelfs de $ 88 die we voor Misha’s fiets hadden betaald, terugkregen!! Hadden we niet verwacht.

Maar toen kwam het slechte nieuws. De shuttle bus zou pas om 11.00 uur naar de airport vertrekken!!! Dus moesten we 2 uur wachten. We mochten wel de camper blijven gebruiken en, gratis, de generator draaien en de airco aanzetten. Dus de computers opgezocht en weer de verhalen en foto’s bijgewerkt. Jammer genoeg hadden ze daar geen wifi.

Tegen kwart voor elf werden we geroepen en konden we het busje in, samen met nog een Nederlandse familie die de vakantie erop hadden zitten en vandaag naar Nederland terugvlogen. We waren snel op het vliegveld en hadden geluk. De chauffeur van de shuttle bus zette ons bij de bus van de autoverhuur af dus we konden zo overstappen.

Met deze shuttle bus werden we naar de autoverhuur gebracht. Ook daar verliep alles snel en mochten we een auto uitkiezen uit een rijtje. Na wat wikken en wegen werd het een Chrysler, een mooie witte. Onze bagage paste er maar net in. Goed dat we geen koffers maar grote tassen bij ons hadden! Het was wel even wennen. Zo’n lage auto zijn we al helemaal niet gewend, en zeker niet na 3 weken rondrijden in de camper. In plaats van schakelen zat ik continu aan de handel voor de ruitenwissers. De camper had namelijk de handel van de automatische versnelling aan het stuur zitten. Maar deze auto weer, zoals normaal, tussen de 2 voorstoelen.

Vanaf het vliegveld was het 20 minuten rijden naar ons hotel dat vlak bij Redondo Beach ligt. Een mooi hotel en een mooie ruime kamer. En belangrijk voor Misha, met zwembad. En belangrijk voor Masha, met wifi! We hebben via de receptie van het hotel meteen een tour door Los Angeles geboekt voor morgen. Dan zien we in een dag alle highlights van Los Angeles, inclusief de huizen van de beroemde sterren in Beverly Hills.

Op de kaart van de omgeving van het hotel zagen we een “pancake” restaurant vlakbij en daar zijn we gaan lunchen. Erg lekkere Amerikaanse pannenkoeken!! En toen doorgewandeld naar de oceaan en het strand. Gauw de zwemkleding aan en de golven in. Misha onderschatte uiteraard de kracht van de golven en ging al snel onderuit in een hoge golf en kwam even later al hoestend en proestend weer boven. Hij was wel een beetjer geschrokken. Maar daarna waren beide M’s het water niet uit te slaan!

Uiteindelijk was het toch gelukt om ze uit het water te krijgen en terug naar het hotel. Na wat rust zijn we met de auto naar de pier gereden die een paar kilometer verderop ligt. Natuurlijk was het grootste probleem om een parkeerplaatsje te vinden. Maar na wat rondrijden dachten we geluk te hebben. Op een parkeerplaats waar al een aantal auto’s rondreden voor een plekje, ging pal voor ons iemand weg. Er was nog een grote Chevy die dat ook zag maar wij waren sneller. Hebbes dachten we. Maar toen zagen we dat het een plek met parkeermeters was en we hadden maar weinig kleingeld, net genoeg voor 3 kwartier. Maar goed, wij naar de pier.

Hier was het ontzettend druk maar ook heel gezellig. Leuke eettentjes. Zoals een crab en kreeft plaats. Maar overal rijen met mensen. En heel veel Chinezen. En de pelicanen liepen gewoon tussen de mensen door. Maar we hadden geen tijd genoeg voor eten. Daarna zijn we met de auto nog wat doorgereden over de boulevard en daarna terug naar het hotel.

We hadden in de middag al een leuk restaurant gezien genaamd “Grillish”. Ze hadden daar grote steaks (voor papa) en vis (voor mama) op het menu. Dus daar heerlijk gegeten. Maar al met al was het wat laat geworden en Misha’s oogjes begonnen gevaarlijk vaak dicht te vallen. We hebben hem toch lopend terug gekregen naar het hotel. Morgen weer een drukke dag, Los Angeles zien!!