3 augustus 2012.
Mono Lake, Verenigde Staten.
Yosemite - Mono Lake.
Heel jammer om dit mooie park te verlaten. Maar een korte maar veelbelovende trip stond te wachten naar Mono Lake over de Tioga Pass.
Nog lekker ontbeten, een laatste blik in het bos of er geen beren waren (gelukkig(!) niet en op pad.
Natasha had een paar stops gepland en de eeste was een, opnieuw 1.5 km, wandeling, naar het Tuomen Grove. Een bos waar de gigantische Sequoia bomen groeien. Ditmaal een verrassing, de weg ging naar beneden. En dan ineens zo’n geweldige boom. Zo’n honderd meter hoog en een doorsnee van zo’n 3.5 meter. Wat is een mens dan toch een nietig ding! Verderop nog zo’n boom maar daar hebben ze een poort in gemaakt en dat heeft hij niet overleefd. Maar hij staat er nog wel. Overweldigend! Zo’n volwassen boom is op zijn minst 3000 jaar oud! Daar kun je je niets bij voor stellen. Zo’n boom stond er al 1000 jaar voor de jaartelling!
De volgende stop was bij Olmsted Point. Een plaats waar je een goed uitzicht hebt over de Yosemite vallei. Een prachtig uitzicht!! Na nog een stop bij een meertje waar we even gezwommen hebben voordat we doorgingen naar de Tioga pas. Deze pas is de hoogste weg in Californie en ligt op 9945 voet (3031 meter). Hier is tevens de ingang van deze zijde naar het Yosemite park waar je dus entree moet betalen. Maar voor ons was het de uitgang.
Via een vrij stijle afdaling naar zo’n 2000 meter kregen we uitzicht op het prachtige Mono Lake, en het stadje Lee Vining waar onze volgende camping ligt. Het Mono Lake is een meer dat 3x zo zout is als de zee. Het waterpeil is de afgelopen 60 jaar ver gedaald en daardoor steken er allemaal grillige rotsen (zgn Tufa’s) uit het water.
Zoals we inmiddels gewend zijn verliep het inchecken weer bijzonder goed en uiterst vriendelijk. Misha mocht een speld in een landkaart steken waar we vandaan kwamen en dus kwam er een speld in Nederland (waar het al helemaal vol stond met spelden) en Rusland (waar er nog niet een stond).
Na een rustpauze en de nodige installatie (alle tanks legen en vullen want dat was in Yosemite niet mogelijk) met de camper op pad naar het Mono Lake. We hadden informatie gekregen dat er een strandje was waar je kon zwemmen en vlak bij een plaats waar je de tufa’s kon zien. Op naar het strand.
Via een zeer avontuurlijk grindpad ter breedte van onze camper ,en ja met tegenliggers, kwamen we bij het “strand”. Je kon er inderdaad het water in maar het was niet erg uitnodigend. Er drijven miljoenen hele kleine Alkaline vliegjes op het water. Dus zonder zwemmen dezelfde weg terug, gelukkig zonder tegenliggers, en naar de tufa’s.Een prachtig gezicht en geweldig mooi uitzicht over het meer.
Terug naar de camping een BBQ, een echte met houstkool, en bijtijds naar bed voor de lange tocht morgen naar Las Vegas.
