1 mei, 2019
Avelin, Frankrijk.
Van Blois naar Avelin.
Na het ontbijt, waarvoor Misha onze croissantjes had gehaald bij de receptie, moest er nog een laatste kasteel bezocht worden nl. Chateau de Chambord in het gelijknamige plaatsje ongeveer 15 km van Blois. Dus spulletjes ingepakt en op weg.
Toen we in de buurt van het kasteel kwamen waren we verbaasd dat we in een file terecht kwamen. En Google liet ons zien dat alle toevoer wegen naar het kasteel rood waren!! Zou het zo’n mooi kasteel zijn of kwam dat omdat 1 mei een vrije dag was? Bij de hele grote parkeerplaatsen was het ook heel druk. Er waren ook verkeersregelaars en die wezen ons verder naar een speciale parkeerplaats voor campers. Ook hier stonden er honderden campers geparkeerd waarvan een aantal duidelijk al langer hier waren. Gelukkig vonden we nog een leeg plekje waar we konden staan.
Een korte wandeling bracht ons bij de ingang van de tuinen en hier kon je bootjes huren om door het park te varen. Dat leek ons wel leuk. Het was wel een leuk tripje maar het elektrische bootje ging wel erg langzaam en je mocht de grachten die naar het kasteel leidden niet in. Vervolgens zijn we richting het kasteel gewandeld en waren opnieuw verbaasd over de grote hoeveelheid mensen die zowel naar het kasteel liepen als die al terug kwamen, en sommigen die terugkwamen hadden vreemde oude voorwerpen bij zich.
Voor dat we bij het kasteel kwamen zagen we een marktje en dachten dat dat de oorzaak van de drukte was. Maar lopend over dit marktje bleken ze streekproducten te verkopen en geen oude spullen. Een stalletje met Vin du Val de Loire trok onze aandacht en daar moesten we natuurlijk even wijn proeven. En dit overtuigde ons om een paar flesjes te kopen, waaronder een “champagne” Touraine.
Het vervolg van onze wandeling rond het kasteel bracht de oorzaak van al die drukte aan het licht! In de hele grote tuin achter het kasteel was een gigantische Brocante gaande met honderden kraampjes met oude rommel (antique?). We zijn 1 van de gangen tot halverwege ingelopen en hadden het toen wel gezien. We hebben nog wat foto’s gemaakt van het mooie kasteel en hebben de camper weer opgezocht. We moesten nog ongeveer 400 km rijden naar Avelin, een dorpje net voor Lille.
We hadden in het boek van France Passion een boerderij gevonden, Le Ferme des Anneaux, waar we gratis konden overnachten. Net voorbij Orleans ruilden we en reed Natasha. Het was de bedoeling dat zij de 130 km naar Parijs zou rijden en dan net voor Parijs bij een tankstation zouden ruilen. Echter dat tankstation, dat wel op de ANWB kaart stond, was er niet. Dus moest Natasha doorrijden Parijs in. En dit bleek geen enkel probleem en ging uitstekend. Toen we halverwege in Parijs toch nog een tankstation zagen zijn we gestopt en hebben we gewisseld.
De route beschrijving in het France Passion boek bleek erg goed en na bij Seclin van de A1 af te zijn gegaan zagen we al snel het bord van de boerderij. En vlak voor de boerderij een bordje van France Passion met een pijl naar een grasveldje waar we konden staan. Nadat we dit gevonden hadden zijn we eerst doorgereden naar het dorpje Pont-a-Marcq waar volgens Google een Intermarche supermarkt was met ook een tankstation. Echter toen we daar aankwamen was alles gesloten. We waren vergeten dat het 1 mei was! Gelukkig konden we met een creditkaart bij het tankstation wel tanken.
Nadat we de camper op het grasveldje hadden geplaats zijn we op zoek gegaan naar de eigenaar. Maar bij de boerderij was het enige wat geluid maakte een hond die nogal tekeer ging. Dit maakte geen indruk en dus kwam er niemand opdagen. We zagen ook nog een deur naar een klein winkeltje. Maar zelfs toen we binnen gingen kwam er niemand. Terug naar de camper dus.
We hadden echter 1 probleem, we hadden geen water! Ik dacht dat ik vergeten was op de laatste camping water te vullen en dat de tank leeg was. Toen ik dan ook wat later mensen hoorde op de boerderij ben ik daar snel naar toe gelopen. Een oudere man zei meteen “France Passion” maar dat was meteen het enige dat ik verstond. Ik in mijn beste Frans om water vragen maar dat kwam niet aan. Er kwam een dame in een auto aanrijden en die werd gestopt, bleek de eigenaresse te zijn. Maar ook deze dame sprak geen woord Engels. Maar gelukkig begreep ze mijn verzoek voor de l'eau. Ze nam me mee de boerderij in naar een ruimte waar een aantal emmers melk stonden en uit een tank ook melk liep dat gescheiden werd in room en melk. Daar lag een slang en kon ik water tappen. Met Misha en de gieter dus terug hiernaartoe en water getapt. Misha wilde direct met zijn mond onder de lekkende melk gaan hangen.
Maar …….. zelfs na 3 gieters, 30 liter, kwam er nog geen water uit de kraan. Dus de tank maar eens opengemaakt en daar zagen we dat het dompelpompje los was geraakt van het slangetje en dus het water alleen in de tank rond pompte!!!! Slangetje er weer op en……. Ja hoor water uit de kraan. Misschien had er dus wel genoeg water ingezeten.
Het was een aparte beleving om zo bij een boerderij te staan. De hazen en de ganzen door de wei te zien lopen. En dat onder het genot van de "campagne" Touraine die we die ochtend gekocht hadden. We hebben heerlijk geslapen!!
