28 juli, 2019
Orekhovo, Rusland.

Dacha - St Petersburg.

Vandaag gaan we terug naar de stad. We waren al vroeg wakker en hebben weer ons heerlijke kopje koffie op de veranda gedronken. Maar er verschenen al wat wolken aan de verder blauwe hemel. Na nog een lekkere douche en ontbijt zijn we langzaam begonnen met de spullen bij elkaar te zoeken en in te pakken.

Gedurende de week hadden we steeds meer spullen uit de camper gehaald en nu moesten we ervoor zorgen dat alles weer meekwam. En bovendien wilden we de dacha weer netjes achterlaten en opruimen voordat we vertrokken. Telkens brachten we weer een vrachtje naar de camper en toen Misha en ik weer een vrachtje brachten kwam er een man naar ons toe. Hij was geïnteresseerd in de camper en vroeg naar prijzen van campers en caravans in Nederland. We hadden hem wat informatie gegeven maar ons Russisch was onvoldoende en dus haalden we Natasha erbij. Het bleek dat de man over alle communicatie van het dacha dorp ging, zoals electra, water etc. De interesse voor caravans en campers in Rusland bracht Misha op het idee om deze 2e hands uit Nederland te gaan importeren en in Rusland te verkopen.

Rond 12 uur hadden we alles ingepakt en de camper weer op het pad gereden. Na uitgebreid afscheid van Nadia en de boys te hebben genomen, zij zouden nog 1 dag blijven, hebben we als laatste nog wat zakken afval in de camper gezet en weer achteruit de berg op. Vlak bij het station zijn we nog even gestopt om het afval in de bakken die daar staan te gooien. We hopen maar dat Shurik geen gelijk heeft en dat deze bakken niet in het bos geleegd worden. De afval verwerking in Rusland schijnt inderdaad een groot probleem te zijn en dit komt voornamelijk door het feit dat niemand voor de afvoer hiervan wilt betalen, iets wat bij ons heel normaal is.

Na de bochtige maar goede wegen kwamen we vrij snel op de autobaan, de A-121, naar St Petersburg. Hoewel de maximum snelheid 110 km per uur is wordt er, net als op alle andere wegen, veel harder gereden. En dat is ook logisch. We hebben begrepen dat er tot 20 km harder dan het maximum niet bekeurd wordt! En als je harder rijdt dan kost dat …………………. 500 roebel!!! ( 7 euro) En als het in een maand je 1e overtreding is dan krijg je 50 % korting!!! Parkeer boete is ook 500 roebel!!

Het was erg druk op de weg maar we konden toch goed opschieten en na zo’n 45 minuten naderden we de stad. Hier begon het verkeer op te stropen en kwam op een gegeven moment tot stilstand in een zeer langzaam rijdende file. En daar begonnen de bestuurders met baantje wisselen en…….. over de smalle vluchtstrook te rijden, eerst 1 toen een tweede en zo steeds meer. Naast de vluchtstrook was een vangrail en door met mijn brede camper net langs de witte streep op de weg te rijden kon ik het zo smal maken dat ze er niet langs durfden. Maar toen er weer even geen vangrail was, vloog iedereen er snel langs.

Na zo’n 2 km werd duidelijk dat er een ongeluk was gebeurt op de linker rijstrook. Daarna kwamen we al snel bij de afslag naar de KAD (Koltsevaja Avtomobilnaja Doroga) oftewel Rondweg. Dit is een weg rondom St Petersburg die 115 km lang is waarvan 85 km snelweg, de rest is over dammen en bruggen en door tunnels die het vasteland met het eiland Kotlin verbind. Dit is een tolweg die voor een groot deel als een brug over de stad heen loopt. Op deze weg zagen we al snel het nieuwe gezicht van St Petersburg, de toren van het Lahkta center. Deze toren is 462 m hoog en daarmee de hoogste toren van Europa en bestaat uit 87 etages. Het is het hoofdkantoor van Gazprom.

Deze tolweg bracht ons al snel bij de afslag naar de weg naar Babushka. In 1,5 uur waren we van dacha naar Babushka ondanks de drukte. We hebben de camper dit keer voor de deur van het appartement gebouw van Babushka geparkeerd zodat we konden uitladen en daarna weer op de bewaakte parkeerplaats geparkeerd.

Na de boel uitgepakt te hebben had Natasha nog zin om naar de stad te gaan. Misha wilde wel mee maar ik had geen zin. Het was vandaag de dag van de marine en er was een parade van marineschepen over de Neva. Hiervoor was ook de president van Rusland, Vladimir Poetin, naar St Petersburg gekomen. De parade was al over maar het was nog wel druk en gezellig in de stad. We hebben ’s avonds nog tv gekeken naar de parade. Maar dit was een soort “one man show” van Poetin waarin hij constant gevolgd werd en er erg weinig van de parade te zien was. In elke speech liet hij weten hoe geweldig Rusland en hijzelf is, hoe fantastisch en sterk de vloot is en dat deze alleen bedoeld is om de “agressor” (wie dat ook is?) buiten te houden. Wij konden het niet lang aanzien en zijn naar bed gegaan.