7 augustus 2012.
Bryce Canyon, Verenigde Staten.

Een dag Bryce Canyon 1.

Natasha en ik hadden de wekker gezet om 6 uur. Onze camping is dicht bij “Sunrise point” een plaats waar je over de canyon heen kijkt en de zon ziet opkomen. Volgens het visitor center gaat de zon op om 6:38. Zachtjes aan gedaan om de kinderen niet te wekken. Gelukkig waren de buien helemaal weggetrokken en hadden we een heldere hemel. Warm aangekleed en met de fiets op pad.

Het is ongeveer 4 km fietsen maar wel bergje op en af. Behoorlijk zwaar op de vroege ochtend zonder ontbijt of zelfs koffie. Bij Sunrise point de camera op statief geplaatst en een paar proeffoto’s genomen. En inderdaad om 6:45 kwam de zon boven de bergen uit. Erg mooi maar het werd een beetje vertroebeld door een klein wolkje wat net voor de zon zat. Maar om de vroege zon over die prachtige rotsformaties te zien strijken was een prachtig gezicht! Al die opstaande rotsformaties worden Hoodoo’s genoemd en worden gevormd door het uitwassen van de verschillende lagen van steen. De rode kleur komt door het ijzer en de oranje kleur door de magnesium in de grond. Het is echt oogverblindend mooi! Het is dan ook onmogelijk om te stoppen met foto’s maken en filmen.

Terug bij de camper lagen de kids nog te slapen en konden we heel rustig van een kopje koffie genieten. Wat eer rust! Toch hebben we de kinderen wakker gemaakt en buiten ontbeten. Het was al een beetje warmer geworden.

Met de fiets naar het begin van de eerste wandeling die we gepland hadden. Een wandeling van totaal ongeveer 4 km die ons langs drie wandelingen zal leiden. Queens Garden trial, Queens connecting trial en Navajo loop. Dit pad loopt eerst ongeveer 200 meter omlaag en later uiteraard weer 200 meter omhoog. Het is behoorlijk pittig; smalle paden, diepe afgronden en steil omlaag. Maar onbeschrijfelijk mooi!! Ik zal stoppen met alle superlatieven, het is echt niet te beschrijven.

Het werd wel warmer en warmer en we hebben redelijk wat zweetdruppels gelaten. Om 1 uur waren we klaar met de wandeling en behoorlijk uitgeput. Op de weg terug naar de camper nog even gestopt in de lokale souvenir winkel om wat te drinken. Bij de camper een lekkere koude douche en een lekkere lunch. En toen rust. Een uurtje geslapen en wat aan de verslagen gewerkt. En weer begonnen de wolken donkerder te worden.

Rond 4 uur onweerde en regende het flink. Gelukkig minderde dat weer en konden we om 6 uur een vuurtje stoken. Ook voor de avond hadden we nog een programma. Om half 9 zou de zon ondergaan en naast een “Sunrise point” is er ook een “Sunset point”. Op de fiets ernaartoe maar door de wolken was er jammer genoeg geen zon te zien.

Om 9 uur zijn we nog naar een lezing gegaan over de sterren. Dit was een onderdeel van het programma dat Misha moest doen voor zijn Junior Ranger badge. Het was een interessante lezing die wel wat lang (ongeveer een uur) duurde. En toen moesten we nog op de fietsen terug naar de camper. Zonder licht op de fietsen. Gelukkig hadden we 2 lampen meegenomen om toch nog wat te zien, en hopelijk gezien te worden. Bryce Canyon is namelijk bekend dat het hier aarde donker is. Daarom is het een van de beste plaatsen in de wereld om sterren te kijken.

We hebben de weg terug gevonden en zijn weer heelhuids bij de camper aangekomen. De wolken waren helemaal weggetrokken en toen we naar de lucht keken wisten we niet wat we zagen. Zoveel sterren heb ik nog nooit gezien. Het liefst zou je op je rug gaan liggen en naar de lucht staren zo mooi. Maar de vermoeidheid sloeg toe en al gauw sliep de familie Demers.